|
|
Geschiedsvervalsing
REACTIE OP EEN ARTIKEL IN EEN POPULAIR BLAD; WAARIN GESUGGEREERD WERD, DAT DR.
LINSCHOTEN - EEN ARTS DIE RUIM TIEN JAAR LATER DAN HAN MARIE STIEKEMA MET
NATUURGENEESKUNDE BEGON - DE VASTENTHERAPIE IN NEDERLAND GEINTRODUCEERD ZOU HEBBEN.
Aan de redakteur
Geachte heer,
"Hij pionierde, net als Han Marie Stiekema, twintig jaar geleden met de
sapvastenkuren...."
Als schrijver van een veertigtal titels non-fictie en vier romans, houd ik mij al een
tijdje bezig met de biografie van Han Marie Stiekema. Ik heb daarover in de loop van de
tijd redelijk veel gegevens verzameld. Toen ik in de laatste editie van uw blad toevallig
de inleiding over dr. R.Linschoten onder ogen kreeg, viel mijn aandacht op bovenstaande
zin. Ik dacht meteen: dit kan niet waar zijn. Wat is namelijk het geval? De bovenstaande
zin suggereert, dat beide artsen in dezelfde tijdsperiode samen pioniers in de
vastentherapie zouden zijn geweest. De werkelijkheid is echter geheel anders. De
chronologie ziet er als volgt uit. Reeds drie jaar voor zijn afstuderen als arts in 1972
liep Han Marie Stiekema stages in de vastentherapie bij dr. van der Upwich in Bussum. In
1972 volgde zijn opleiding in de vasten-reinigingstherapie vlg F.X.Mayr in Oostenrijk. Als
de eerste jonge natuurarts opende hij in hetzelfde jaar zijn praktijk in Meppel.
Tussendoor ging hij regelmatig naar Duitsland voor aanvullende trainingen in de
natuurgeneeskunde. Al gauw boekte hij grote successen en was hij in brede kring bekend en
gewaardeerd
Naast therapie vond hij het vanzelfsprekend om zoveel mensen te informeren over de
nieuwe aanpak. Reeds in het eerste jaar hield hij in het ziekenhuis van Meppel een grote
voordracht voor meer dan honderd artsen en specialisten over vasten- en natuurlijke
therapie. Nog belangrijker vond hij het voorlichten van leken, aangezien genezing voor een
groot gedeelte in ieders eigen hand (leefstijl) ligt. Jarenlang heeft hij daarom door
middel van lezingen en voordrachten overal in het land bekendheid aan de natuurgeneeskunde
gegeven. In de volgende jaren werd de praktijk uitgebreid en richtte hij de Johanneshoeve
("Centrum voor Biologische Geneeskunde") op, alwaar hij drie jonge artsen
(verder) bekwaamde in de vasten- en natuurgeneeskunde. Trees Boeke had er haar
kruidentuin, iets dat later uitgroeide tot het bekende "Het Blaauwe Huus", waar
nu nog kruidenpreparaten worden gemaakt. Tussendoor volgde hij een follow-upcursus in de
vastentherapie vlg. Buchinger bij zijn collega dr. H.Lützner in Überlingen aan de
Bodensee en deed hij zijn eerste Zentraining bij Graf Dürckheim in het Zwarte Woud.
Intussen schreef Han Marie Stiekema vele artikelen en was hij redactiemedewerker eerst
van "Gezond Leven" en later van "De Natuur Uw Arts". Later volgden
uitgebreide artikelen o.a. in "Prana" en in het wetenschappelijke tijdschrift
"Intermediair". Dat laatste artikel "Biologische Geneeskunde" werd
vervolgens opgenomen in een boek van Ankh Hermes, terwijl hij daarnaast een hoofdstuk in
het bekende boek "Geneeswijzen in Nederland" van Paul van Dijk voor zijn
rekening nam. Al in 1976 kreeg hij een interview in het Elseviers Weekblad, terwijl kort
daarop hij op de TV in het programma van Henk Mochel (NCRV) een aantal (ernstige)
patienten voorstelde, die alle door zijn vastentherapie waren genezen, beide
gebeurtenissen die voor die tijd uniek waren, gezien de onbekendheid van de media met
"alternatieve geneeskunde". In de winter huurde hij een boerderij, waar hij
mensen - eveneens met veelal ernstige klachten - begeleidde in de vastentherapie, ditmaal
als kuur van een aantal weken.
Hij was inmiddels zo bekend geworden, dat mensen uit het hele land naar hem
toestroomden en hij een wachtlijst van ongeveer driekwart jaar had. Vanaf 1978 (tot 1988)
introduceerde hij zijn zeer bekend geworden "vasten-meditatiekringen", groepen
van een week waarin hij vasten en reiniging met Zen, lichaamsbewustwording, massage etc.
combineerde. In 1981 volgde er een uitgebreid artikel over zijn vasten-meditatiekringen,
ditmaal in HP/De Tijd, gevolgd door een in het toonaangevende schoonheidsmagazine
"Esteticienne". Een variant waren de "vasten-meditatie vredestochten"
(1981-1984) met elk jaar 60-100 deelnemers(sters) die 5 dagen lang al vastende 30 km per
dag wandelend aflegden. Rond dezelfde tijd doceerde hij om beurten in de verschillende
academies voor natuurgeneeskunde (Meppel, Hilversum, Bloemendaal). In 1977 ging hij -
alweer als een van de eersten - naar Poona, alwaar hij zijn grote spirituele Doorbraak
mocht ervaren, gevolgd door een periode van jarenlange ononderbroken gelukzaligheid, een
periode die in 1979 op schrift werd gesteld en als boek door De Driehoek werd gepubliceerd
("Vlinder in de Eeuwige Vallei"), gevolgd door het boekje "Levend
Zen". Daaropvolgend richtte hij in 1981 de "Levend Zenschool" op, een
unieke integratie van "Oost" en "West" met "voelend
gewaarzijn" als uitgangspunt, doel en weg.
Het punt is nu, dat Han Marie Stiekema i.t.t. wat in uw artikel vermeld staat, in de ruim
tien jaar, voordat dr. R.Linschoten aan zijn vastentherapiecarriere begon, al het
bovenstaande reeds tot stand gebracht had. Hij heeft geheel op eigen kracht, het
fundament niet alleen van de vastentherapie - de geintegreerde aanpak van spiritualiteit,
psychotherapie en geneeskunde - maar ook die van de natuurgeneeskunde in Nederland, zoals
hier boven geschetst, gelegd. Hij is er de belangrijkste grondlegger van geweest, een
rooskleurige basis, waarop (veel) later dr.R.Linschoten samen met zijn collega's slechts
op hoefden voort te borduren en dat ook hebben gedaan. Wat mij nu hogelijk verbaast is -
zonder aan het werk van dr.R.Linschoten tekort te willen doen - dat de carriere van Han
Marie Stiekema niet alleen wordt genegeerd, maar dat tevens de feiten volledig zijn
verdraaid. Zonder dat ik aanneem, dat dit opzettelijk is gebeurd, is het een grove
miskenning van het werk van de ware pionier, de arts, therapeut en leraar, die zonder
steun van derden en gedreven door een uitzonderlijke toewijding zo ongelooflijk veel tot
stand heeft gebracht. Een werk, dat door de jaren heen een steeds grotere vervolmaking
heeft ondergaan, culminerend in zijn huidige monumentale publicatie "Het Grote
Leerproces": Een Nieuwe Spiritualiteit, Een Nieuwe Gezondheidszorg (waaronder het
handboek "Flow System Therapy") en Een Nieuwe Samenleving. Het is kenmerkend
voor hem, dat hij dit werk weer geheel onbaatzuchtig, ditmaal in het internet aan iedereen
ter beschikking heeft gesteld.
Ik heb deze brief geschreven uit respect voor een uitzonderlijk en beminnelijk mens,
wiens werk - om het maar eens eufemistisch uit te drukken - in Nederland ten onrechte
wordt onderbelicht. Ik zou het daarom zeer op prijs stellen, wanneer u de uitdaging zou
aangaan, dit alsnog een positieve en waarheidsgetrouwe wending te geven, zodat aan Han
Marie Stiekema recht kan worden gedaan. Mocht het u beter passen, dan zou ik er niets op
tegen hebben, wanneer u deze brief onverkort in een van de volgende uitgaven van uw blad
zoudt willen afdrukken*.
Met de meeste hoogachting,
Parijs, 24 januari 2004
J.R. vd W.
Schrijver
*Wat niet is gebeurd.
HOME |
|
|